وقتی پست تست خود شناسی و پای صحبت بزرگان رو گذاشتم یکی از دوستان یه سری مسائل مطرح کردن که تو همون قسمت نظرات جوابشون داده شد
اما این مبحث آخری که مطرح کردن جوابش تو قسمت نظرات جا نمیشد درنتیجه مجبور شدم یه پست رو بهش اختصاص بدم.
نظر آقا مسعود: سلام من همه حرفهای شما را قبول دارم ولی یه سری سئوالها توی ذهن آدم بی جواب میمونه البته الان رفتم نماز خوندم ولی سئوالهایی که توی ذهنم دارم بی جواب مونده هیچکس هم تا حالا نتونستم پیدا کنم یه جوابی بهم بده که آرومم کنه مثل این سئوال که از این دنیا بدم میاد چرا موقعی که می خواستن من رو به این دنیا بیارن از من کسی سئوال نکرد دوست داری بیای به این دنیا یا نه ؟ و امثال اینجور سئوالها که جوابی براش ندارم که قانع ام کنه شاید شرایط زندگی ام مثل شما خوب بود هیچ وقت اینجور سئوال ها اصلا از تو ذهنم خطور نمی کرد نمیدونم با آرزوی روزهای سبز
جواب من:
سلام
از کجا مطمئنید که من شرایط زندگیم خوب بوده؟
چون چیزی نمیگم؟
نه..
نمیگم چون نمیخوام بهشون فکر کنم،نمیخوام بزرگشون کنم
از همشون خستم..
ازت نپرسیدن میخوای به این دنیا بیای یا نه چون هنوز نبودی که بپرسن! عدم بودی،هیچ..
انتظار داری خدا خلقت میکرد بعد ازت میپرسید میخوای باشی یا نه؟
بعد اگه میگفتی نه از بین میبردت؟؟؟؟؟
تازه به فرض اگه میشد یه همچین چیزی، باید خدا کل این دنیا و اتفاقتشم بهت نشون میداد و به تو این قدرت درک و انتخاب رو میداد، بعد تو میگفتی میخوام برم یانه؟
در این صورت زندگی معنا پیدا میکرد؟پاداش و عقاب معنا پیدا میکرد؟
خدا ما رو خلق کرد و به این دنیا آورد تا خودمون مکان زندگیمون رو تو بهشت انتخاب کنیم!
نه اینکه اگه بد باشی بری جهنم اگه خوب ،بهشت!
میخواست خودمون یکی از مراتب بهشت رو انتخاب کنیم! منتها بعضی ها هیچ کدوم از مراتب بهشت رو انتخاب نکردن و این رو با اعمالشون نشون دادن در نتیجه جایی تو بهشت ندارن و جاشون میشه جهنم..
و اگر منظورت اینه که اصلا چرا انسان رو آفرید؟ باید گفت که خداوند فیاض علی الاطلاقه و هر موجودی که شایسته خلقت باشه رو می آفرینه وخداوند به آفرینش انسان افتخار میکنه و آیا ممکنه خداوند فیاض ، بهترین موجود رو نیافرینه؟ موجودی که مادی باشه، اختیار هم داشته باشه و بتونه به به بالاترین مرحله عرفانی هم برسه و از ملائکه هم بالاتر بره..
پس انسان قابلیت داشته و خداوند هم فیاض بوده، و در صورتی که نمی افرید برای خدا نقص به وجود می اومد.
اگر سوال کنید چرا من رو آفرید باز هم باید گفت که اولا خداوند فیاض علی الاطلاقه، دوما نظام جهان نظام علی و معلولی است سوما اینکه اگر علتی باشه پس حتما و لاجرم باید معلول هم به وجود بیاد.
نتیجه اینکه اگر من آفریده نمیشدم و نبودم ،هیچ چیز نبود!!!
چون علت قبل من به وجود اومده پس من که معلولم باید به وجود بیام و اگر من نباشم پس باید علت من هم نباشه و همین طور میره تا آخر..
پس اگر من نباشم هیچ چیزی نیست...!
اگر جزئی از جهان نباشه گویی کل جهان نیست..
