یا کریم العفو

نمیخوام حرف از ناامیدی بزنم

برای خودم مینویسم

برای دل خودم..

حقمان است ولی....

 

نام ما را ننویسید، بخوانید فقط/ سر این سفره گدا را بنشانید فقط

آمدم در بزنم، در نزنم می میرم /من اگر در زدم این بار نرانید فقط

میهمان منتظر دیدن صاحب خانه ست /چند لحظه بغل سفره بمانید فقط

کم کنید از سر من شرّ خودم را،/ یعنی فقط از دست گناهم برهانید... فقط

حُرّم و چکمه سر شانه ام انداخته ام /مادرم را به عزایم ننشانید فقط

صبح محشر به جهنم ببریدم اما /پیش انظار گنهکار نخوانید فقط

پیش زهرا نگذارید خجالت بکشیم /گوشه ای دامن ما را بتکانید فقط

حقمان است ولی جان اباعبدالله /محضر فاطمه ما را نکشانید فقط

سمت آتش ببری یا نبری خود دانی /من دلم سوخته، گفتم که بدانید فقط

استاد لطیفیان

.

.

 

...

مرا اگر ز سر خویش وا کنی چه کنم..............؟

نوایی که با تمام وجودم چندین ساله بارها و بارها گوش دادمش...

تو راه

تو خونه

تو غم

تو غصه

همه جا......

همه جا ..

گوش کنید..

یا انیس من لا انیس له..

یک گلدان کوچک کاکتوس دارم که خیلی وقت است خشک شده

ولی من از همان خیلی وقت

وقتی به دیگر گلدان هایم آب میدهم

به او هم آب میدهم..

امید دارم که یک روز سبز شود..

دلداریش میدهم..

من گلدان کوچک خشکم را دوست دارم..

دور نمی اندازمش..

.

.

میگویند خدا خیلی مهربان تر از آدمهاست حتی خیلی مهربان تر از مادرها..

 

همین..

 

 

راه دومی نیست..

    

نبسته ام به کس دل..

                 نبسته کس به من دل..                  

                                        چو تخته پاره بر موج

                                                                 رها

                                                                       رها

                                                                               رها

                                                                                       من    

                                        زمن هرآنکه او دور

                                                  چو دل به سینه نزدیک

                                       به من هرآنکه نزدیک

                                                                     از او

                                                                                جدا 

                                                                                         جدا

                                                                                                  من

                                       نه چشم دل بسویی

                                                      نه باده در سبویی

                                           که تر کنم گلویی

                                                           به یاد آشنا من

                                          ستاره ها نهفته اند

                                                           در آسمان ابری

                                            دلم 

                                                   گرفته

                                                             ای 

                                                                    دوست

                                                                             هوای گریه با من...

                                                 

                                                

باید تنها رفت..

راه دومی نیست..

او نخواست که راه دومی باشد

 

من هم نمیخواهم که باشد.. و خوشحالم از این نخواستن...

 

دلخوشم به آرزوهایم ..

 

به روزهای زیبایی که قرار است بیاید ..

 

وقتی کمی آرام میشوم

 

دلم برای لحظات سخت و ناآرامم تنگ میشود...!

 

با تمام سختی اش

 

با تمام اضطرار هایش

 

با اینکه با تمام وجود از خم شدن کمرم زیر بارش هراس دارم

 

اما..

 

دوست میدارمش!

 

همیشه امید دارم دفعه ی بعد عکس العمل بهتری داشته باشم!

 

این هم یکی از آرزوهایی است که آرزوی نزدیک بودنش را هم دارم..!

 

حس میکنم وقتی امتحان نباشد

 

رشد هم نیست..

 

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا..

 

الحمدلله علی کل حال.....

مخاطب خاص..

من به چشمهای بی قرار تو قول میدهم..

 

ریشه های ما به آب

شاخه های ما به آفتاب میرسد..

.

.

.

ما دوباره سبز میشویم...

 

ما دوباره سبز میشویم......

 

من به چشمهای بی قرار تو قول میدهم..

.

.

.

.............

*  فعلا حرفی برای گفتن نیست.

 

آشتی با آستان مقدس آسمان..

پر از حرفم اما سکوت قلبم را آرامتر میکند..

سکوت که میکنم صدای قلبم را بهتر میشنوم

پشت تمام حرفهای باربط و بی ربطی که میزنم سکوت خوابیده

پشت تمام لبخندهایم سکوت قایم شده

من صبوری اش را میکنم

او هم مرا..

سکوت برایم مادری میکند..

قلب داغم را مواظبت میکند..

دوستش دارم

بیشتر از تمام کسانی که دوستم دارند..

من مطمئنم که یک روز او هم مرا دوست خواهد داشت..

بیشتر از تمام کسانی که دوستشان دارم..

نکند منتظر مردن مایی آقا ..؟

 

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

از شما دور شدن، زار شدن هم دارد

هر که از چشم بیفتاد، محلّش ندهند

عبدِ آلوده شده ،خار شدن هم دارد

عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت

چشم بیمار شده ،تار شدن هم دارد

همه با درد ،به دنبال طبیبی هستیم

دوری از کوی تو بیمار شدن هم دارد

ای طبیبِ همه ،انگار دلت با ما نیست

بد شدن حسِّ دل آزار شدن هم دارد

.

.

.

             

.

.

.

آنقدر حرف در این سینه ی ما جمع شده

این همه عقده تلنبار شدن هم دارد

از کریمان، فقرا جود و کرم می خواهند

لطف بسیار ،طلبکار شدن هم دارد

نکند منتظر مردن مایی آقا ؟ !

این بدی ،مانع دیدار شدن هم دارد

ما اسیریم ،اسیر غم دنیا هستیم

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد..

 

 

به بهانه ی ماه علی... علیه السلام...

 

* اطلاعیه : قسمتهایی از این پست برای دی ماه سال 1391 میباشد!

لذا اگر کار مهم تری دارید! به آن بپردازید!! با تشکر

 

 

خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود..

میگفت :

دانشجوها وقتی عشق را برایم شرح می دهند این طور می گویند:

"انقدر دوستش دارم که وقتی نامش می اید نفسم تنگ می شود ،ضربان قلبم اوج می گیرد ،دست و دلم می لرزد،صورتم داغ می شود و دستانم سرد،لکنت می گیرم ...

یادش گرمای زندگیم است ،به یاد او زنده ام ،قلبم برای او می تپد..."

گمانم عاشقت شدم آقا!

.....

* چقدر فاصله دارم با محبتت حتی .. آقا جانم..

* به ماه رمضان نزدیک میشویم ......شرم.....سکوت... و حتی استرس...

چطور چشم در چشم ماه رمضان بیندازم...؟

یکی باید واسطه شود...

 

 

 

 

*اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ .

خدایا اگر در آنچه که از ماه شعبان گذشت ما را نیامرزیدی٬ پس بیامرز ما را در آنچه که مانده است از آن...

 

* لطفا کمی به خودمان زحمت بدهیم و قدر پدر و مادرمان را بدانیم.

وقتی این پست را خواندم دلم برای مادر عزیزتر از جانم که از تمام مادرها مادرتر است و از تمام پدرها پدرتر ،تنگ شد...

جعلت فداک...

 

* امام جماعت مسجدمان میگفت در آستانه ی ماه رمضان با هرکس قهرید آشتی کنید

باید پاک وارد ماه رمضان بشوید

میگفت هرچه امانت به گردنتان است به دست صاحبش برسانید

میگفت مال هایی را که خمسش را ندادید سهم امام است

امانت امام را بپردازید..

مال حرام به بچه هایتان ندهید..

افطار و سحر با مال حرام.................

 

 

*خداکند که کسی حالتش چو ما نشود..

زدام خال سیاهش کسی رها نشود..

خداکند که نیافتد کسی ز چشم نگار

به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود..

جواب ناله ی مارا نمیدهد دلبر

خداکند که کسی تحبس الدعا نشود

شنیده ام که از این حرف یار خسته شده

خداکند که به اخراج ما رضا نشود.....

.

خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود...

یا ایها العزیز ! مَسَّنا و اهلنا الضُر ...

نیمه شعبان..

چقد حس عجیبیه..

 نمیدونی شاد باشی یا غصه دار..

درست مثل وقتی که این کیکو میبینی..

 

 

ای خدا.........

آخه دردتو به کی بگی

وقتی میبینی10  نفر بچه های راهنمایی و دبیرستان

هیچچچ کدومشون!!!

حتی اسم! 12 امامو بلد نیستن!!

حتی اون شعر معروف

اول امام علی...

دوم امام حسن....

اونم بلد نیستن!!

میگم امام هادی امام چندمه؟؟

میگه شیشم؟

خانم امام چهارم کی بود؟؟

من فقط میدونم امام اول امام علیه

امام سوم امام حسین

امام هشتم امام رضا

امام دوازهم هم امام زمان

همین

دیگه هیچ کدومشو نمیدونم!

 

 

رفتن خونه یکیشون اسمس داده

خانم میشه یه بار اسم دوازده امامو برام بفرستین؟؟

 

میگم چرا واسه نیمه شعبان جشن میگیرید؟

میگه خوب چون امام زمان

پیامبر! زمان مائه!

الانم غایبه

به خاطر همین...!

وقتی بیاد با شیطان با شمشیر دوسر میجنگه پیروز میشه

همون وقتی که همه چی بهم میریزه

کوها و دریاها و اینا..

آها قیامت!

 

بعله...

اصلا تعجب نکنیدا

اینجا منطقه 7 تهرانه.

 

 

خاک بر سر من.

 

 

رجب...شعبان....رمضان....رمضان...رمضان.....

لذت مناجاتت را از من گرفت گناهانم..

و من چه غافلانه خیال میکنم

اتفاقی نیافتاده که...

 

دوماه فرصت دق الباب دادی..

رمز ورود را استغفار گذاشتی..

نصیحتم کردی
که اگر زکام داشته باشم

مزه ی غذا را نمیفهمم..

گفتی بیا این داروهای استغار را بخور

تا مزه ی غذاهای نایاب مهمانی را بچشی

من اما..

فراری ام..

عبد گنهکار فراری...

 

چند روز به ماه مهمانی مانده..؟

ما یاد گرفته ایم برای مهمانی های این دنیا از چند ماه قبل آماده شویم..

اما برای رمضان...

 

لذت مناجاتت را از من گرفت گناهانم..

و من چه غافلانه خیال میکنم

اتفاقی نیافتاده که...

 

 

آخرین روز سال تحصیلی ام...

آخرین سال.....آخرین ترم.....آخرین روز..........آخرین ساعت........آخرین لحظه............

 

چقدر این آخرین ها دردناک است...

 

خدا آخرین نصیحت هایش را میکند برای به راه آمدنم..

برای آدم شدنم..

 

آیات آخر سوره ی مبارکه ی نور...

 

والله بکل شیء علیم....

 

و چه ماهرانه

تمام پنج سال را خلاصه میکند در یک جمله

و در آخرین لحظه میگذارد جلوی چشمم..

 

و من میمانم و یک دنیا بغض....

 

خدا میداند ...

همه چیزم را ...

اینکه دوست داشتم سرباز شوم

اما سربار شدم..

سربار............

وهمین برای یک عمر شرم کافی است...

برای هزار بار مردن.....

شرم.......

شرم..

شرم..

شرم..

 

 

خداوندا...خدایا...

استغفار...

برای تمام نَفَس هایی که در سنگر عشقت و زیر سایه ات کشیدم

اما غافل بودم از حضور تو..

استغفار برای تمام دلخوری های خواسته و ناخواسته  ای که باعثش من بودم و تمام کوتاهی هایم....

و التماس برای اینکه

به دل محبین امام غریبت بیاندازی که از حقشان بگذرند و دعایشان را بدرقه ی راهم کنند..

 

راستی که

اگر سندی یا شاهدی میخواهید برای غربت مولا

من حاضرم در تمام دادگاه های وجدان

شهادت بدم

و قسم بخورم

که مولای شیعیان

غریب است

و غریبانه در بین ما زندگی میکند....

چه سندی بالاتر از من...؟

که وقتی سرباز امام زمان صدایم زدند 

غربتش برایم معنا شد...

 

و شما چه میدانید حال کسی را که

طلبه صدایش زدند

و او

هرگز نفهمید طلبه یعنی چه..........

و شما چه میدانید حال کسی را که

طلبه صدایش زدند

ولی او

تا به خودش آمد دید که کوله بارش

پر شده  از گناه..............

 

و لحظه ی دردناک خداحافظی رسیده...

 

و شما چه میدانید

که لحظه ی خداحافظی چقدر درناک است.......

و شما چه میدانید که..........

 

خدایا

تمام چشم امید من به دست کَرَم و رحمت توست..

ورنه من هیچ ...

هیچ...

(هیچ که میگویم یعنی حقیقتا هیچ به معنای واقعی..)

در بساط ندارم...

 

اما شکر...

هزاران مرتبه

هزاران هزار بار که راهم را به سمتی کج کردی

که کنار خوبانت درس بخوانم..

وگرنه من کجا لیاقت حضور کنار دوستانت را داشتم..؟

و زبان من هرگز قادر نیست حقیقت این شکر را به جا بیاورد..

....

الحمدلله رب العالمین...

الحمدلله..

 

لطفی که تو به منِ بیجاره کردی را فقط خودم و خودت میدانیم...

و توصیفش از توانم خارج است

و زبانم قاصر تر از همیشه..

 

خدایا

به حق خوبانت..

عاقبت ما را  ختم به خودت کن...

و وسوسه های شیطان و نفس را از ما دور......

 

الهی ...

دست های خالی ام را دریاب...

که دستگیری غیر تو ندارم.................

.

.

.

..............

 

* برایتان دعا میکنم

برایم دعا کنید....

 

یا علی.علیه السلام.

 

 

الهی...

 

دست من گیر..

که این دست همان است

که سالها

از غم هجران تو

بر سر زده است...

.

.

.

خدای مهربان من

بیا و

لطفی کن و

ما را به جبر هم که شده سر به زیر کن..

خیری ندیده ایم از این اختیارها..