فراغ..
يكشنبه, ۲۳ بهمن ۱۳۹۰، ۰۹:۰۴ ق.ظ
پناه..
آرامش..
صدای بال ملائک..
تکه ای از آسمان بر روی زمین..
بهت..
فقدان..
و..
حسرت..
میشد آنجا از عشق جان داد..
.
.
این حس تمام کسانی بود که
به زیارت شهدا آمده بودند..
۹۰/۱۱/۲۳
آرامش..
صدای بال ملائک..
تکه ای از آسمان بر روی زمین..
بهت..
فقدان..
و..
حسرت..
میشد آنجا از عشق جان داد..
.
.
این حس تمام کسانی بود که
به زیارت شهدا آمده بودند..
از آرامش , اشک شوق میریختم..حال و هوای فوق العاده ای داره...
رهاجون, اگه همه عاشق بودیم, اینهمه دل خسته نبود..درد ما از کمبود محبته..
البته می دونم که سررشته ی محبت به آسمون وصل میشه, اما آدما بین خودشونم دنبال محبت میگردن...
که اگه پیداش نکنن.........
زیارت قبول