یا کریم العفو

نمیخوام حرف از ناامیدی بزنم

برای خودم مینویسم

برای دل خودم..

این دنیا برای ما کلهم اجمعین یوم الحسرته

چه روزها و شب  ها و لحظه هایی که میشد عاشقانه در خدمت معبود بود..

ولی ساده ازش گذشتیم..

ما الان این خسران رو نمیفهمیم

تو آخرت ازش رونمایی میشه

اونوقته که خوب درکش میکنیم

اونوقت چنان آهی از عمق وجودمون بکشیم

که تمام وجودمون گر میگیره..

آتیش میگیره

میسوزه

میبینیم که بعضی ها چه جوری با نوری که رو پیشونیشونه حرکت میکنن

و ما تو ظلمت غرقیم..

آخ..

ماه رجب تموم شد..

با تمام شبایی که از دستشون دادم

با تمام سوره های توحیدی که نخوندمشون

با تمام روزه هایی که نشد بگیرم..

با تمام جوشن کبیرهایی که میشد خوندو کوتاهی کردم..

با تمام استغفارهاش

با تمام لا اله الا الله هاش

با تمام لحظه های قشنگی که ازش غافل بودم..

امروز وقتی یکی گفت فردا آخرین روز ماه رجبه

شوکه شدم

دلم گرفت

ترسیدم..

دلم غصه دار شد

بازم خسران..

بازم خسران...

بازم خسران........

خدایا ینی بخشیدی..؟

ینی رحمتت به منم رسید؟

ینی منم نگا کردی؟

یا کریم العفو..

یا کریم العفو....

یا کریم العفو.....

رحمی..

کار خودته..

من از پس خودم برنمیام..

من از پس نفسم بر نمیام

من ضعیفم

و تو قوی

تو رحیمی

تو کریمی

تو مهربونی

تو بزرگی..

تو بزرگی...

آخ خدا..