روحی در بند جسم...

اسیر جسم که باشی

گاهی

و لحظاتی

تمام وجودت هوای حرم میکند

آنوقت از کوتاه بودن دستت

وجودت آتش میگیرد..

این آتش هم میسوزاند

و هم آرام میکند..

اصلا همان لحظه که میسوزاند

همان لحظه آرام هم میکند..

اسیر جسم که باشی مجبوری برای زیارت جسمت را بکشانی..

تا شاید..

 روحت هم خاضع شود..

 

.

.

.

گفته اند دو هفته ی دیگر راهی میشوی

اما من تا خودم را درون آن صحن و سرا نیابم

باورم نمیشود..