دو ساله که اینجا جیزی نوشته نشده..
دلم برای حال و هوای اینجا
رفقاش
نظراتش
اشک هایی که پای بعضی نوشته ها ریخته شد
بغض هایی که فروخورده شد
کلماتی ک تند تند نوشته میشد ولی ب یکباره پاک میشد..
تنگ شده
ولی دوستایی که از طریق این وبلاگ پیدا کردم
حالا از نزدیک ترین و بهترین رفقام هستن
همدم و رفیق واقعی..
الحمدلله..
شخصی را تصور کنید که از یک چیز خیلی وحشتناکی ترسیده
و میخواهد فرار کند..
یک نفر که بسیااار مورد اعتماد است هم او را از این خطر آگاه میکند و به او دستور میدهد فررااار کن.....
احوال آن شخص را تصور کنید که چگونه است
به اطرافش هیییچ توجهی ندارد...
به ظاهرش..
پابرهنه..
اگر کسی جلویش را بگیرد کنارش میزند..
هوا ابری باشد یا بارانی یا آفتابی
خوابش بیاید یا نیاید
گرسنه باشد یا سیر
فقط میدود...
فقط..
به امید اینکه به جای امنی برسد..
.
.
.
دنیا و متعلقات آن و هرآنچه غیر از تو آنقدررر وحشتناک است و آغوش تو آنقدر امن است که
با حالت آمرانه فرمان میدهی
ففروا
الی
الله..
و
ببینید که حال من در برابر این فرمان باید چگونه باشد
و چگونه هست.......
.
.
.
رحمی..
یک برهه ای از زمان فکر میکنی که شاید یک رفیق خوب بتواند همراهت باشد..
دلگرمی باشد..
محرم دلت باشد..
سنگ صبورت باشد..
آرامش دلت باشد.
دستهایش برایت مثل کوه باشد..
چشم هایش ....
بگذریم.
خلاصه رفیق باشد..
ولی به این نقطه میرسی که نیست..
فکر میکردی ک هست
حتی کسی ک .....
ولی...
عجب دنیای عجیبی است..
هربار فکر میکنم بیشتر از هر زمانی
به تو نیازمندم..
و این بار
بیشتر..
.
.
.
* دنیای عجیبی است دنیای مادر شدن....
دلتنگ حال اون کلاس و استادی شدم
که وسط درس های کلام
چند جمله درباره ی نماز میگفت
بغض میکرد
و چشماش قرمز میشد
خالصانه اشکش جاری میشد
و میگفت
بچه ها تو رو خدا نماز..
حواستون به نمازتون باشه..
میگفت میترسم
از روزی که یه نماز خوب نخونم و بمیرم..
میگفت یه بار تو مترو انقدر دلهره گرفتتم که حالم بد شد و شروع کردم به گریه کردن..
از ترس اینکه به نماز مغرب نرسم..
از ترس اینکه نماز خوب نخونده بمیرم..
* خدایا..
خودت رحم کن..
قسم به زائرای حبیبت حسین علیه السلام
خودت رحم کن..
* کربلا وادی عشاق است..
حق میدهم کربلا نمی بری ام..
هیچ وقت جرات نکرده ام زیارت ناحیه مقدسه را بخوانم..
خجالت میکشم بخوانمش...
خوشبحال آنها که خوانده اند..
.
.
.
به پسر چهار ماه ام زل میزنم
و با خودم کلنجار میروم
که واقعا چه دلیلی داشته
که تیر سه شعبه را انتخاب کند؟
یعنی تیر یک شعبه کفایت نمیکرده...؟
بسم الله الرحمن الرحیم
یک وقتی هم میرسد که زینب سلام الله علیها و بچه های باقی مانده از کاروان ، بعد از تمام آن مصیبت ها
آب نوشیدند........
و خدا میداند که آن لحظه چه غوغایی بود...
و خدا میداند زینب سلام الله علیها چه حالی داشتند..
.
.
همین.
والسلام.
یا امیر المومنین....
فَأَمَّا الْیَتِیمَ
فَلا تَقْهَرْ ..
وَأَمَّا السَّائِلَ
فَلا تَنْهَرْ ....
فوران محبت یه مادر به فرزندش وصف نشدنیه!
هرگز خیال نکن تا تجربه ش نکردی بتونی درکش کنی
هرگز!
در کنار این تجربه ی فوق العاده شیرین
وقتی این جمله از گوشه ی ذهنم رد میشه
که خدا خیلی خیلی مهربون تر از مادره
وقتی به این فکر میکنم که محبت مادر به فرزندش
فقط یه درصد خیلی خیلی خیلی خیلی کمی از نمونه ی محبت خدا به بنده هاشه
دست و دلم میلرزه..
و مخم سوت میکشه!..
*و دوباره و هزار باره مدیون مادرم حضرت عشق، حضرت مهربانی، حضرت زهرا سلام الله علیها شدم..
