یعنی ممکنه خدا منو فراموش کنه؟

علت نیازمندی معلول به علت چیست؟

این عنوان درس فلسفه بود که من

مشتاقانه سراپاگوش شده بودم

تا بفهمم علت نیازمندی من به خدا چیه؟

حاصل بحث یک جمله بود:

به دلیل اینکه معلول فقر محض است و هیچ

چیز از خودش ندارد نیازمند علت است که آن به آن

و لحظه به لحظه

به او افاضه ی وجود کند.

یعنی این طور نیست که بگی

من هستم و خدا هم هست.

نه عزیز تو نیستی تو هیچی

تو فقر محضی ..

این بحث برام خیلی شیرین بود

چون دیگه از فکر اینکه خدا منو فراموش کرده خجالت خواهم کشید

هرلحظه ای که من زنده م ینی خداوند اجازه ی وجود داشتن بهم داده

 همین که زنده م ینی خدا حواسش به من هست.

و امکان نداره فراموش شده باشم.

الله لیس کمثله شیء..

خداوند مثل هیچ چیز نیست..

فراموشی از صفات من و توئه نه خدا..

مواظب افکارت باش رها..