من و یاد بهشت..

وقتی از بهشت بیرون رانده شدم

باید به مسجد کوفه میرفتم..

جا پای پدرم حضرت آدم (علیه السلام)میگذاشتم و

خدا را به گنبد خضرا

به ایوان نجف

به مزار گمشده ی بقیع

به مزار بدون صحن و سرای بقیع

و به ضریح  زیبای کربلا قسم میدادم

که توبه ام را بپذیرد..

وقتی مرا از بهشت جدا کردند

باید به مسجد سهله میرفتم..

جا پای امام ششم میگذاشتم

همان جا که خدا دعای حجتش را برآورده کرد..

اما..

چه کنم که

جایی را برای پناه بردن پیدا نکردم..