[عنوان ندارد]

تو صحن حرم پیامبر

اونجایی که میگفتن کوچه ی بنی هاشم بوده

مینشستم و زانو  مو بغل میکردم

و زل میزدم به آدما..

سمت راستم حرم بود

سمت چپم قبرستان بقیع..

یه تیکه از بهشت بود..

آرامش محض..

یه بار سرمو گذاشتم رو پاهامو چند دقیقه خوابیدم..

آرامش بخش ترین خواب زندگیم بود..

دلم تنگشه..

دلم برا آرامش اونجا تنگه..

سرگردون شدم..

روحم زخمی شده..

باید برم پیش طبیب..

طبیب میدونه باهام چی کار کنه که خوب بشم..

یا امام رضا(علیک السلام)...

شما طبیب مایی..

منو راه میدین بیام پیشتون..؟

 منم غریبم یا غریب الغربا...